Czasu nie da się zatrzymać,
ale warto wracać do chwil,
które pozostają w naszej pamięci na zawsze.

Jubileusz 40 – lecia naszej szkoły jest okazją do wspomnień, które choć już minione, pozostają w pamięci i dostarczają nam wielu wzruszeń. W dniu 22 marca 2023 roku nauczyciele i pracownicy szkoły, którzy w minionych latach tworzyli historię tego miejsca, zaszczycili nas swoją obecnością. Spotkanie, na którym byli też aktualnie pracujący nauczyciele wraz z uczniami, pracownicy administracji i obsługi, było pretekstem do rozmowy po latach o historii placówki oraz pracy osób, które kształciły i wychowywały kolejne pokolenia dzieci i młodzieży. Uczestnicy wysłuchali i obejrzeli część artystyczną w wykonaniu uczniów naszej szkoły. Był to koncert życzeń, przez który można było wyrazić naszą ogromną wdzięczność dla zaproszonych gości za wkład włożony w codzienną pracę, dzięki której obecne pokolenie zdobywa wiedzę i rozwija swoje pasje. Goście podzielili się swoimi wspomnieniami z okresu pracy w „Ósemce”. Oto kilka z nich:
Pani Regina Kowalewska tak wspomina pracę w szkole: „Kiedy dyrektor Stadnicka stawała na apelu przed uczniami i nauczycielami szkoły, nic nie musiała mówić. Stojąc przodem do wszystkich, w kilka sekund zapadała idealna cisza (...) Do dzisiaj wspominam, jakim szacunkiem darzyli mnie rodzice moich uczniów. Uczyłam w klasach nauczania początkowego. Kiedy ojcowie przychodzili na spotkania ze mną dowiedzieć się o postępy w nauce swoich dzieci, zakładali garnitur, zawsze byli odświętnie ubrani i przynosili kwiaty. Do dziś spotykając na ulicy rodziców z tamtych lat, swoich uczniów (...) zawsze chętnie rozmawiają, uśmiechają się, a ja czuję wielki szacunek, którym mnie obdarzają. Zawód nauczyciela był czymś wyjątkowym, miał prestiż. Ja czułam się kimś wyjątkowym na tym osiedlu.(...) Dodam, że wszyscy nauczyciele i pracownicy szkoły, wiedząc o tzw. „czynach społecznych”, czy zadaniu do wykonania, stawiali się bezwarunkowo i pracowali na rzecz dobra szkoły. Takie były początki mojej pracy, które wspominam z łezką w oku do dziś.” 

Pani Alina Miszczuk pamięta do dziś tekst hymnu szkoły: „Już Ósemki dzwonek woła. Spieszy mały, spieszy duży. Do nauki wzywa szkoła, By ojczyźnie wiernie służyć. W naszej szkole chłopcy i dziewczęta. Dają w darze, tworząc bratnie koło. Swoje serca i myśli i czyny. Wszystko Tobie Ojczyzno i szkoło!”

Wspomnienie Pani Teresy Gruszki, nauczyciela matematyki: „Gdy rozpoczęłam pracę w Ósemce, lekcje zaczynały się o godzinie 8.00, a kończyły o 18.15. Odbywały się na dwie, a nawet trzy zmiany. W czasie przerw uczniowie chodzili w koło w parach po korytarzach. Obowiązywały tarcze szkolne, a nawet mundurki szkolne. Zajęcia odbywały się również w salach w piwnicach. Klasy były od a do j, a nawet w jednym roku do n. Rady Pedagogiczne trwały bardzo długo, czasem nawet do 23 w nocy”. Nie wszyscy nauczyciele się znali, bo było nas bardzo dużo - ponad 100 osób. Układanie planu lekcji na kołkach było bardzo trudne i trwało długo”.

Podczas uroczystości nastąpiło również zapalenie znicza, poświęconego nauczycielom i pracownikom szkoły, którzy odeszli do wieczności. Płonący ogień to symboliczny znak naszej pamięci o nich.
Po części oficjalnej wszyscy uczestnicy uroczystości udali się do „kawiarenki szkolnej”, gdzie rozmowom i wspomnieniom nie było końca (...).

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł